In Zwitserland geboren en met de natuur verbonden, struinde ik als kind graag door de bossen. Vanaf m’n puberteit was ik in de bossen achter ons huis op zoek naar sporen en waterdiertjes, volgde ik een reebok die dat goed vond en zag een oehoe. Daar was ik mezelf. Ook was ik skiënd in de bergen te vinden. De zuiverheid in de bergen als de zon schijnt, plus de energie en beweging…helemaal top.
Tegelijkertijd wist en zag ik dingen die ik met niemand kon delen. Ik voelde dat het klopte en als twaalfjarige waren die ervaringen knap lastig als je niemand hebt om in vertrouwen te nemen. Dus heb ik uit zelfbescherming toen veel deuren dichtgedaan. En die zijn pas weer opengegaan toen ik me ging verdiepen in Thèta Healing. Dat was 2012.
Tussendoor heb ik ogenschijnlijk wat aangemodderd. Wat ik wilde studeren kon niet, dus ging ik voor verpleegkunde. En als ik ergens voor ga, ga ik er helemaal voor. Dus ik heb me daar volledig ingezet en een mooie, degelijke opleiding gehad. Waar ik tot de dag van vandaag profijt van heb.
Toen ik via de liefde naar Nederland was verhuisd, werd ik ernstig ziek. Best frustrerend als je met een super-opleiding op zak wordt afgekeurd omdat je chronisch ziek bent. Dus uiteindelijk ben ik de opleiding voor musculaire reflextechnieken gaan volgen. Zo kon ik in 1995 starten als voetreflexologe.
Ik weet dus goed wat ziek zijn is. Ook weet ik dat de wonderen de wereld niet uit zijn. Want in 2002 heb ik dankzij goeie hulp de chronische ziekte via homeopathie en bioresonantie kunnen genezen. Alleen mijn brein, dat was nog niet geherprogrammeerd. Dus om de zoveel tijd werd ik weer ziek. Mijn lichaam bleef patronen herhalen. Tot ik kennis maakte met de Thèta healingstechniek en onderzocht; ‘Wat hou ik vast, dat ik steeds ziek wordt?’. Sindsdien heb ik niets ernstigs meer gehad, wat de meerwaarde van de Thèta techniek laat zien.
Ik wilde weer herintreden en werd gezond verklaard. Zo heb ik naast mijn werk als therapeut nog 10 jaar als wijkverpleegkundige gewerkt. Sinds 2015 focus ik me 100% op mijn praktijk.
Ik blijf onderzoekend, dat is de aard van het beestje. Ik zie hoe enorm veel er is waar de mens zich niet bewust van is. Ook op universeel niveau. En dat dit alles wel invloed kan hebben op ons leven. Ik wil helemaal vrij van beperkingen werken (en dus ook vrij van beroepsverenigingen), dus zo kwam in 2020 het moment dat ik dat los heb gelaten. Nu kan ik helemaal doen wat past. En dat is om jou te begeleiden bij je vragen en jouw proces van vrijmaken. Om inzichten aan je mee te geven als dat aansluit bij je vraag.
